Με αφορμή τις καταλήψεις των σχολείων που συμβαίνουν στη χώρα από τους μαθητές τον καιρό της πανδημίας.
Και ίσως η "εξέγερση" των μαθητών για τα πολυπληθή (25ρια και άνω) τμήματα έρχεται να επαληθεύσει τη χρόνια νοσηρή κατάσταση που βιώνει το ελληνικό δημόσιο σχολείο: τη μόνιμη αναστολή διορισμών εκπαιδευτικών. Και βέβαια ποιος θα καθίσει να μεριμνήσει εν καιρώ πανδημίας ουσιαστικά και όχι επιφανειακά για τη θωράκιση της δημόσιας παιδείας;; Απ' όσο φαίνεται το Υπουργείο Παιδείας κωλύεται να αναγνωρίσει το μέγεθος και τη σοβαρότητα του προβλήματος. Αντ' αυτού θεωρεί αναγκαιότερη την παροχή παγουρίνων στους μαθητές (και όχι σε όλες τις σχολικές μονάδες). Δεν επικρίνω την πρωτοβουλία αυτή. Κάθε άλλο, κάθε προσπάθεια προσφοράς είναι εκτιμητέα. Όμως, ας σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε και ας δούμε την πραγματικότητα με γυμνά μάτια.Οι υπάρχουσες σχολικές μονάδες εξακολουθούν να επιβαρύνονται με επιπλέον μαθητές ακόμα και σε περίοδο πανδημικής κρίσης, επειδή τα οικονομικά κεφάλαια του κράτους δεν επαρκούν για την πρόσληψη εκπαιδευτικών και κατ' επέκταση, την οικοδόμηση νέων σχολικών μονάδων. Ριζωμένη κάλα στη συνείδηση όλων η κατακρεούργηση της δημόσιας παιδείας. Κι όμως η συνείδηση αυτή ενώ μας μαστίζει καθολικά, αδυνατούμε να τη μεταβάλλουμε. Για μία, έστω, φορά ας προσπαθήσουμε να επενδυσούμε ατομικά και συλλογικά στην ελληνική παιδεία. Είναι αναγκαίο να υπάρξουν περισσότερα σχολεία και ολιγομελή τμήματα, ώστε να προσληφθούν εκπαιδευτικοί που βρίσκουν διέξοδο και ανοιχτό παράθυρο για οξυγόνο στην παραπαιδεία. Για μία φόρα ας προσπαθήσουμε να επενδύσουμε στην Παιδεία μας, την "ευπαθή ομάδα" της κοινωνίας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου