Το άρθρο έχει αναδημοσιευτεί από την επίσημη σελίδα του Γιάννη Κότσιρα στο facebook:
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=318220199675281&id=100044619090853
Άρθρο μου στον Φοιτητικό Κόσμο (Ανεξάρτητη Φοιτητική Συνεταιριστική Εφημερίδα)
Αγαπημένος -δε θα κρύψω την αδυναμία μου- ο Γιάννης Κότσιρας, πάντα με ευαισθησία αγγίζει την Τέχνη αλλά παράλληλα και την κοινωνία και μας συγκινεί. Το νέο του τραγούδι, «Κοίτα Γύρω», αποτελεί τον δικό του πολιτικό, κοινωνικό και ανθρωπιστικό αγώνα, τη δική του έκκληση προς όλους μας να κοιτάξουμε γύρω μας και να δούμε τον κόσμο, αυτόν τον κόσμο που εμείς δημιουργούμε και κάθε μέρα τον καταστρέφουμε.
Στην εισαγωγή ακούγεται απόσπασμα από την ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης που του απονέμεται στο Όσλο στις 10 Δεκεμβρίου του 1964 για τους αγώνες του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το συγκεκριμένο τραγούδι το είχα ακούσει στις αρχές του, κι όμως θυμάμαι ακόμη τον προβληματισμό που μου είχε διεγείρει. Μια εξαιρετική παραγωγή, της οποίας το αποτέλεσμα πηγάζει μέσα απ’ την συνένωση όμορφων ανθρώπων και που είναι αναγκαίο ο καθένας μας να δει και να ακούσει. Κοιτάω γύρω μου και βλέπω όσα προσπαθούν οι στίχοι μέσα από τη μουσική τους να βροντοφωνάξουν. Έτσι, λοιπόν, ένιωσα κι εγώ την ανάγκη, έστω μ’ ένα κείμενο, να εκφράσω και τη δική μου αγωνία, να κοιτάξουμε όλοι γύρω μας…
Τελικά, κάθε μέρα ο κόσμος μας αυτός, ο δικός μας κόσμος, αποδεικνύει έμπρακτα αυτό που ‘χε πει ο πολιτικός φιλόσοφος, Τόμας Χομπς, ότι ο άνθρωπος είναι λύκος για τον άνθρωπο (homo homini lupus). Πόλεμοι, βομβαρδισμοί, οικογένειες που χάνονται, παιδιά που πνίγονται. Κυβερνήσεις που δρουν προτάσσοντας και εξυπηρετώντας προσωπικά οφέλη, άνθρωποι της εξουσίας που καπηλεύονται και υπονομεύουν τη φωνή του λαού, άνθρωποι που πεθαίνουν από την ίδια την εξουσία και η δύναμη του ισχυρού που εφαρμόζεται με κάθε βιαιότητα στη φύση, στα ζώα, στους ανθρώπους… ακόμα και στις παιδικές ψυχές. Αυτή είναι η πραγματικότητά μας, αυτός είναι ο κόσμος μας.
Προσπαθώ να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που ως ανθρωπότητα κάνουμε λάθος. Είναι στη φύση μας να καταστρέφουμε; Είναι στη φύση μας να βιαιοπραγούμε και να σκοτώνουμε; Είναι στη φύση μας να μισούμε; Είμαστε άνθρωποι κι όμως γινόμαστε πιο άγριοι κι από αγρίμια… ή μήπως τελικά είμαστε εμείς το πιο άγριο απ’ όλα τα αγρίμια; Όχι, δεν τη δέχομαι τη σκέψη αυτή. Το μόνο που μας απομένει είναι η πιστή στον Άνθρωπο. Αν τη χάσουμε, δεν θα αξίζει να ελπίζουμε και να αγωνιζόμαστε για τίποτα. Αρκεί, λοιπόν, να επενδύσουμε σ’ αυτόν, να τον αγκαλιάσουμε, να τον αγαπήσουμε.
Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα αγαπάνε τους ανθρώπους, που θα κοιτάζουν στον ουρανό και θα χαμογελούν, που θα κοιτάζουν στη θάλασσα και θα ονειρεύονται. Κι όμως, όπως λέει ο ποιητής, τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν ακόμη μεγαλώσει. Και ναι, υπάρχουν τα παιδιά αυτά απλώς που δεν έχουν μεγαλώσει, γιατί εμείς οι ίδιοι δεν τα αφήνουμε να μεγαλώσουν. Ενηλικιωνόμαστε και απεμπολούμε το παιδί που έχουμε μέσα μας, γινόμαστε τα γρανάζια μιας μηχανοποιημένης συνείδησης.
Μία είναι η δύναμή μας. Η Παιδεία. Ας φτιάξουμε σχολεία που θα μορφώνουν και θα ευαισθητοποιούν, που θα διαπλάθουν Ανθρώπους κι όχι τεχνοκράτες, που θα προάγουν τον Ανθρωπισμό κι όχι τον στείρο ανταγωνισμό. Μια τέτοια Παιδεία έχουμε ανάγκη, που θα διαμορφώνει Ανθρώπους… και τότε σίγουρα, όταν κοιτάξουμε γύρω μας, τα πιο όμορφα παιδιά θα έχουν μεγαλώσει.
Υ.Γ: Κύριε Κότσιρα, συγγνώμη για την πολυλογία, όμως θέλω να σας ευχαριστήσω που με το τραγούδι σας με κάνατε να κοιτάξω γύρω μου και να δω τον κόσμο μας. Ελπίζω να καταφέρουμε να τον κάνουμε λίγο πιο όμορφο.
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Στίχοι: Γιάννης Κότσιρας
Rap στίχοι: Κόμης Χ
το τραγούδι και το βίντεο: https://youtu.be/SDrfqsqG-aM
Συμμετέχουν: Ανδριάνα Μπάμπαλη, Απόστολος Ρίζος, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Κόμης Χ, Παιδική Χορωδία ConAnima
Αγγελική Πολυκράτη, 18/4/2021
