"Τρομοκρατώ": το παθητικό ρήμα της κοινωνίας

 Με αφορμή τον "τραμπουκισμό" του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ (ΟΠΑ) από τους αυτόκλητους "επαναστάτες"

"Τρομοκρατώ": το ρήμα φαίνεται να είναι ενεργητικής φωνής και ενεργητικής διάθεσης. Είναι ξεκάθαρο πως δηλώνει σκόπιμη ενέργεια, οργανώνω ή λαμβάνω μέρος σε τρομοκρατικές εκδηλώσεις. Ας παραθέσω στο σημείο αυτό -όπως τον βρήκα στο ίντερνετ- τον ορισμό του δρώντος προσώπου, του κοινώς επονομαζόμενου τρομοκράτη, "τραμπούκου". Σύμφωνα με την πηγή μου, λοιπον, "τραμπούκος" λέγεται το "άτομο που ανήκει σε παρακρατική οργάνωση ή σε κομματική παράταξη και δημιουργεί επεισόδια ή προβαίνει σε βιαιοπραγίες, συνήθως επί πληρωμή, κατ' επέκταση (είναι το) άτομο που προσπαθεί να επιβά(λ)λει τις απόψεις του χρησιμοποιώντας βία". Άρα, πολύ απλά και ελπίζω λογικά, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσε κανείς να δώσει ως συνώνυμο του "φασισμού" ή -έστω- ως συγγενική του έννοια, τον "τραμπουκισμό". Τραμπούκοι, Τρομοκράτες, Φασίστες δίνουν καθημερινά το παρόν τους αυτοαποκαλούμενοι ως "επαναστάτες". Και ενώ τα ρήματα "τραμπουκίζω" και "τρομοκρατώ" γραμματικά έχουν ενεργητική διάθεση, κοινωνικά έχουν παθητική. Ο τραμπουκισμός, η τρομοκρατία, ο φασισμός είναι η μεγαλύτερη μορφή ανανδρίας. Είναι η δειλία προς την ελευθερία. Και για να κλείσω αυτό το μήνυμα αγανάκτησης -γιατί απ' το facebook λίγα καταφέρνουμε- ο ποιητής έγραψε κάποτε: "Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει... Όρθιος, και μόνος σαν και πρώτα περιμένω".

Αγγελική Πολυκράτη, 1 Νοεμβρίου 2020

                      Ο προπηλακισμός του πρύτανη του ΟΠΑ